ते उदास वातावरण... ५ वाजता होणारा सूर्यास्त.. त्यामूळे रोजच ऑफ़िस मधून बाहेर पडताना असणारा अंधार,आपण किती उशिरा घरी चाललो आहोत असं feeling देऊन जाणारा... ती निष्पर्ण, चेहेरे पाडून बसलेली झाडं...निस्तेज पांढरट छटा असलेली लॉन ची लांबच लांब बेटं...दाराची फ़ट जरी उघडली तरी झोंबणारी थंड्गार हवा... बाहेर पडलं की येणारं बोचरं वारं..श्वास घेतला तरी नाकात टोचणारी थंडी.. सकाळी गाडी काढ्नाता ती साफ़ करण्यासाठी घ्यावे लाग्णारे कष्ट... त्यात वेळीअवेळी पडणारा पाऊस...shoes, प्रसंगी socks देखिल ओले करून आणखिनच थंडी वाजवणारा... मूळात आपल्याला माहितच नसलेला भर थंडीत पडणारा तो पाउस...कुंद वातावारणात मिणमिण जळणारे ते typical पिवळे दिवे...रस्त्यावरून मंद पणे पूढे सरकणारा traffic...defroster महत्त्वाचा की मागे बासलेल्यांपर्यंत पोहोचणारा गरम हवेचा झोत ह्या कसरतित केलेले ते संथ driving...छान उबदार गाडीतून उतरूच नये असं वाटत असताना गाडी चा दरावाजा उघडल्यावर भसकन येउन अंगावर आदळणारी ती थंड गार हवा...प्रत्येकवेळी घराबाहेर पडताना घालावे लागणारे ते अवजड थंडी चे कपडे... leather jacket चा तो typical वास... कुठे बाहेर गेलंच तर ग्लोव्हज घातलेल्या हातांनी camera stable धरून फोटो काढायची केलेली खटपट... आणि एव्ह्ड करून घरी येउन पाहिल्यावर ते हललेले फोटो...रिकामे ओकेबोके दिसणारे ते jogging tracks, tenis courts... थंडी वाजू नये म्हणून जणू पांघरूणच घेऊन पडून राहिलेले swimming pool... ऑफ़िस मधेही weather बद्दलचे उसासे सोडून झाल्यावरच चालू होणार्या meetings.. week end ला ११:३०-१२ ला उठला की ३/४ तासात संपून जाणारा दिवस...एकंदरितच hybernate झालेलं वातावारण...
ह्या सगळ्याबरोबरच हलकेच चालू होणारा snow fall.. !!!! सकाळी खिडकीतून बाहेर बघितल्यावर पडताना दिसणारे जणू कापसाचे पुंजके...पार्कीगमधून ऑफ़िस पर्यंत जाताना jacket वर जमलेलं बर्फ़... ऑफ़िस मधे शिरता शिरता दारा पाशीच असलेल्या कॉफ़ी शॉप मुळे दरवळणारा कॉफ़ी चा वास...झोंबणार्या वार्यातून breve किंवा starbucks मधे शिरून घेतलेल्या हॉट चॉकलेट किंवा mocha च्या कपाचा उबदार स्पर्श आणि जिभेवर रेंगाळ्णारी चव...ऑफ़िसच्या १९ व्या मजल्यावरुन खिडकी ला नाक लावून बघितलेलं हिमाच्छादित शहराचं द्रुष्य...घराभोवती जमलेल्या बर्फ़ावर केलेली मस्ती...गारठणार्या हातांनी बनवलेला snow man...दुसर्यादिवशी च्या उन्हात घट्ट झालेल्या बर्फ़ाचे चकाकणारे स्फ़टिक...थंडीतून घरी आल्यावर fire place पाशी शेकलेले हात... कधितरी बर्फ़ात केलेलं sking.. ते करताना झालेली धडपड...कधितरी भर थंडीत हौसेने बाहेर पडलेली gang... हॉटेल मधे जागा मिळेपर्यंत बाहेर केलेला दंगा... पाय गारठून जाउ नये म्हणून मारलेल्या उड्या... हौसेला मोल नाही म्हणत -१० deg मधे disc पर्यंत जाउन केलेलं New Year celebration...कधितरी अचानक पड्णारं ऊन आणि blinds मधून आत येणारी चूकार सूर्य़किरणं... हळूहळू शून्याच्या वर जाणारं तापमान..घरासमोरच्या झाडावर दिसणारी दोन इवलिशी पानं..वसंताची चाहूल देणारी.. hybernate झालेल्या निसर्गाला जागं करणारी... !!!
Winter is back....lets face it to enjoy the beautiful spring which will follow shorlty....(:-o) !!!!!!!!!
तो
बर्याचदा तो माझ्या खूप डोक्यात जातो... त्याचं ते सतत फ़ंडे देणं, ते मला न पटणं, मग मी खूप तावातावाने त्याच्याशी वाद घालणं, शेवटी discussion कुठल्याही conclusion शिवाय थांबणं आणि ह्या सगळ्यामूळे माझा उरलेला दिवास खराब जाणं किंवा मग डोकं दुखणं हा बर्याचदा घडलेला घटनाक्रम आहे... पण तरिही हे अनेकदा repeat होतच राहिलं.. त्याच्या फ़ारच कमी गोष्टी मला पटायच्या... त्याची Indian culture बद्दलची जहाल मतं, स्वतः ऐवजी समाज आणि लोक ह्याचा विचार जास्त करणं, नातेवाईक (मग ते जवळचे असो अथवा दूर चे) ह्या community बद्दल जरा जास्तच जागरूक असणं, एव्हडच काय तर त्याच्या बायकोचं भारतात असताना घरात साडी नेसणं आणि अमेरीकेत एकदम modern कपड्यांमधे वावरणं हे सगळं माझ्या आकलना पलिकडच होतं..
तो मला पहिल्यांदा भेटला आमच्याच US मधल्या घरात.. माझ्या roomie चा मित्र अस्ल्याने त्याची family US ला येईपर्यंत तो आमच्या घरी रहाणार होता... त्याच्याबद्दल आधी ऐकलेल्या गोष्टींमूळे तो आमच्या घरी येणार असल्याचं कळल्यावर माझ्या कपाळावर आठ्याच पडल्या होत्या.. आणि हो सांगायच्या मला आधी विचारलं का नाही म्हणून मी माझ्या roomie बरोबर heated discussion पण केलं होतं...उगाच जास्त "टांगअडावगिरी" केली तर ह्याला सरळ घालवून द्यायचं अस मी अगदी पक्क करून टाकलं होतं... (माझ्या आईच्या मते) मी मूळातच खडूस असल्याने, मी पण कधी फ़ार बोलायच्या फ़ंदात पडत नसे.. म्हणजे कामापूरत बोलणं कधिकधि आम्हाला काही माहिती हवी असेल तर तेव्हडं विचारण एव्हडीच काय ती interaction..त्यालापण विशेष वेळ नसे.. सतत laptop आणि mobile घेऊन बसलेला असे... आम्ही जे काय जेवण बनवू ते पण फ़ार issues न काढता जेवत असे.. एकदा शनिवारी आम्ही बाहेर गेलेलो असताना त्यानी पूर्ण जेवण बनवून ठेवलं होतं.. ते खरच surprize होतं.. हळूहळू घरात पण बोलण वाढत होतं आणि थोडीफ़ार इतर गोष्टींबद्दल चर्चा पण होतं असे.. थोडेदिवसांनी मला जाणवायला लागलं होतं की हा ऐकलं होतं तेव्हडा "हा" नाहिये.. नंतर नंतर आमचं तिघांच बर्यापैकी चांगलं जमायला लागल होतं.. पण तरिही तो आमच्या घरी येणार हे मला आधी न विचारल्याचा मी अगदी गनिमीकाव्यानी निषेध करत असे..
तो US ला आधी बर्याचदा येउन गेला असल्याने लवकर गाडी घेता येण त्याला सहज शक्य झालं.. त्याची गाडी आल्याने आमचा grossary shopping चा प्रश्ण तरी मिटला होता.. पण एकदा मला parcel pick up करायला जायचं असताना त्यानी Tenis खेळायला निघून जाउन माझ्या रागात आणखिनच भर टाकली होती.. पण माझी गाडी शोधताना त्यानी मला खूपच मदत केली होती.. नंतर माझे आई बाबा इथे आलेले असताना पण आम्ही एकत्र चांगला timepass केला...
माझे आई बाबा आणि माझा roomie परत गेल्यावर मला काही दिवस खूप bore व्ह्यायचं त्यावेळेला मग तो च माझा सग्ळ्यात जवळचा मित्र होता... तसा वयानी आणि अनूभवानी मोठा असल्याने एक secure feeling यायचं.. त्याची family इथे आल्यानंतर तो दूसरी कडे shift झाला.. तेव्हा पण मी अगदी मनोमन म्हणत असे की हा ह्याच colony मधे रहावा... त्याच घर म्हणजे मला अगदी हक्काच घर होतं.. कधिही जेवण बनवायचा कंटाळा आला की मी त्याचाघरी जेवायला जात असे... एकदातर new year day च्या रात्री ३:३० ला मी बाहेरून घरी येत असताना त्याच्या घरचा light दिसला म्हणून मी सहज फोन केला तर मला त्यावेळेला ice cream आणि milkshake प्यायला यायचं invitation मिळालं.. :)
ऑफ़िस मधे काही झालं, कोणाशी भांडण झालं की मी त्याच्या घरी जाऊन बोलून येत असे.. इतर वेळी नको वाटत असलेले त्याचे फ़ंडे त्यावेळी मात्र चालत असत.. पूण्याला असताना मी कुठे बाहेर गेलो की पोचल्याचा फोन घरी करायची सवय होती.. इथे मी त्यालाच ट्रिप ला जाताना, आल्यावर त्यालाच फ़ोन करत असे..
कालच तो भारतात परत गेला.. मी air port वर आणायला खूप लोकांना गेलोय पण कोणाला सोडायला कधिच गेलो नव्हतो.... काल त्याला सोडायला गेलो आणि घरी आल्यावर काय कराव काही सूचतच नव्हतं.. त्याच घर आमच्या colony मधे शिरल्याशिरल्या समोरच होतं.. त्यामूळे कुठूनही आलं की तिकडे नजर जायचिच... कालपण दोन्ही वेळा बाहेरून येताना तिकडे बघितलं गेलच... माणसांच देखिल व्यसन लागून जातं बहूतेक.. दूसरं काय..?
तो मला पहिल्यांदा भेटला आमच्याच US मधल्या घरात.. माझ्या roomie चा मित्र अस्ल्याने त्याची family US ला येईपर्यंत तो आमच्या घरी रहाणार होता... त्याच्याबद्दल आधी ऐकलेल्या गोष्टींमूळे तो आमच्या घरी येणार असल्याचं कळल्यावर माझ्या कपाळावर आठ्याच पडल्या होत्या.. आणि हो सांगायच्या मला आधी विचारलं का नाही म्हणून मी माझ्या roomie बरोबर heated discussion पण केलं होतं...उगाच जास्त "टांगअडावगिरी" केली तर ह्याला सरळ घालवून द्यायचं अस मी अगदी पक्क करून टाकलं होतं... (माझ्या आईच्या मते) मी मूळातच खडूस असल्याने, मी पण कधी फ़ार बोलायच्या फ़ंदात पडत नसे.. म्हणजे कामापूरत बोलणं कधिकधि आम्हाला काही माहिती हवी असेल तर तेव्हडं विचारण एव्हडीच काय ती interaction..त्यालापण विशेष वेळ नसे.. सतत laptop आणि mobile घेऊन बसलेला असे... आम्ही जे काय जेवण बनवू ते पण फ़ार issues न काढता जेवत असे.. एकदा शनिवारी आम्ही बाहेर गेलेलो असताना त्यानी पूर्ण जेवण बनवून ठेवलं होतं.. ते खरच surprize होतं.. हळूहळू घरात पण बोलण वाढत होतं आणि थोडीफ़ार इतर गोष्टींबद्दल चर्चा पण होतं असे.. थोडेदिवसांनी मला जाणवायला लागलं होतं की हा ऐकलं होतं तेव्हडा "हा" नाहिये.. नंतर नंतर आमचं तिघांच बर्यापैकी चांगलं जमायला लागल होतं.. पण तरिही तो आमच्या घरी येणार हे मला आधी न विचारल्याचा मी अगदी गनिमीकाव्यानी निषेध करत असे..
तो US ला आधी बर्याचदा येउन गेला असल्याने लवकर गाडी घेता येण त्याला सहज शक्य झालं.. त्याची गाडी आल्याने आमचा grossary shopping चा प्रश्ण तरी मिटला होता.. पण एकदा मला parcel pick up करायला जायचं असताना त्यानी Tenis खेळायला निघून जाउन माझ्या रागात आणखिनच भर टाकली होती.. पण माझी गाडी शोधताना त्यानी मला खूपच मदत केली होती.. नंतर माझे आई बाबा इथे आलेले असताना पण आम्ही एकत्र चांगला timepass केला...
माझे आई बाबा आणि माझा roomie परत गेल्यावर मला काही दिवस खूप bore व्ह्यायचं त्यावेळेला मग तो च माझा सग्ळ्यात जवळचा मित्र होता... तसा वयानी आणि अनूभवानी मोठा असल्याने एक secure feeling यायचं.. त्याची family इथे आल्यानंतर तो दूसरी कडे shift झाला.. तेव्हा पण मी अगदी मनोमन म्हणत असे की हा ह्याच colony मधे रहावा... त्याच घर म्हणजे मला अगदी हक्काच घर होतं.. कधिही जेवण बनवायचा कंटाळा आला की मी त्याचाघरी जेवायला जात असे... एकदातर new year day च्या रात्री ३:३० ला मी बाहेरून घरी येत असताना त्याच्या घरचा light दिसला म्हणून मी सहज फोन केला तर मला त्यावेळेला ice cream आणि milkshake प्यायला यायचं invitation मिळालं.. :)
ऑफ़िस मधे काही झालं, कोणाशी भांडण झालं की मी त्याच्या घरी जाऊन बोलून येत असे.. इतर वेळी नको वाटत असलेले त्याचे फ़ंडे त्यावेळी मात्र चालत असत.. पूण्याला असताना मी कुठे बाहेर गेलो की पोचल्याचा फोन घरी करायची सवय होती.. इथे मी त्यालाच ट्रिप ला जाताना, आल्यावर त्यालाच फ़ोन करत असे..
कालच तो भारतात परत गेला.. मी air port वर आणायला खूप लोकांना गेलोय पण कोणाला सोडायला कधिच गेलो नव्हतो.... काल त्याला सोडायला गेलो आणि घरी आल्यावर काय कराव काही सूचतच नव्हतं.. त्याच घर आमच्या colony मधे शिरल्याशिरल्या समोरच होतं.. त्यामूळे कुठूनही आलं की तिकडे नजर जायचिच... कालपण दोन्ही वेळा बाहेरून येताना तिकडे बघितलं गेलच... माणसांच देखिल व्यसन लागून जातं बहूतेक.. दूसरं काय..?